Tom Freyberg
Wielki reset. Zielone ożywienie. Wielka pauza. Kilka nazw nadano oczekiwanemu globalnemu ożywieniu po pandemii Covid-19.
Niezależnie od tego, jak na to spojrzymy, przesłanie jest jasne: musimy gruntownie przemyśleć sposób, w jaki będziemy kontynuować od 2021 r. i później. Obejmuje to sposób, w jaki pracujemy, podróżujemy, wchodzimy w interakcje, prowadzimy działalność i ogólnie wykonujemy nasze codzienne czynności.
Jednak w miarę jak firmy ponownie zastanawiają się nad modelami biznesowymi, aby stworzyć bardziej odporne i krótsze łańcuchy dostaw, powinniśmy wykorzystać ten moment jako okazję do ponownego przemyślenia tego, jak cenimy wodę i potencjalne zasoby, które oferuje.
Pandemia dowiodła, że branża wodna, często niedoceniana i niedoceniana, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia przepływu czystej wody, aby umożliwić warunki sanitarne i higieniczne, które przyczynią się do powstrzymania rozprzestrzeniania się wirusa.
Jednak to, że zrobiliśmy rzeczy w określony sposób, nie oznacza, że nie można ich ulepszyć, ulepszyć, wymyślić na nowo lub ulepszyć, aby zaoferować lepsze rozwiązanie, aby sprostać wyzwaniom związanym z jakością i ilością wody.
Ponowne wykorzystanie wody: promowanie kryzysu w podejściu do obiegu zamkniętym/”Jedna woda”
Historycznie rzecz biorąc, woda była oczyszczana, rozprowadzana kilometrami rurociągów, gromadzona jako ścieki, które następnie były ponownie oczyszczane, zanim zostały usunięte do środowiska. Ten liniowy proces powtarza się raz za razem. Środowisko naturalne działa jako bufor między oczyszczonymi ściekami odprowadzanymi w górę rzeki a wodą zbieraną później do konsumpcji w dolnym biegu rzeki.
Nowoczesna oczyszczalnia ścieków komunalnych
Tymczasem podejście oparte na obiegu zamkniętym umożliwia generowanie dodatkowej wartości podczas tej podróży. Zamiast jednorazowego procesu pobierania, uzdatniania, używania i usuwania, woda może być ponownie wykorzystana, ponieważ może być przestawiana jako wektor zasobów, w tym energii i materiałów.
W niedawnym raporcie opublikowanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), zatytułowanym „Ponowne wykorzystanie wody w kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym„, stwierdzono, że ponowne wykorzystanie wody zapewnia „nowe podejścia do zaspokajania rosnącego zapotrzebowania miast”.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała również ponowne wykorzystanie wody pitnej za „realistyczne, praktyczne i stosunkowo niezależne od klimatu źródło wody pitnej”.
Pomimo uznanych zalet i pozytywnych korzyści płynących z ponownego wykorzystania wody, w ramach gospodarki o obiegu zamkniętym nadal „robi się za mało”, twierdzi Abou Amani, dyrektor wydziału nauk o wodzie UNESCO.
Trzy globalne przykłady ponownego wykorzystania wody: Kalifornia, Singapur i Namibia
Podczas gdy liczba projektów ponownego wykorzystania wody rośnie, istnieją trzy godne uwagi przykłady łączące Kalifornię w USA, z Namibią i Singapurem.
Ponowne wykorzystanie wody w Kalifornii
W Kalifornii Orange County Water District (OCWD) był jednym z pierwszych organów, które opanowały ponowne wykorzystanie wody dzięki swojemu flagowemu systemowi uzupełniania wód podziemnych (GWRS).
Trzyetapowy zaawansowany proces oczyszcza ścieki przed umieszczeniem ich z powrotem w warstwie wodonośnej hrabstwa Orange, aby stworzyć zrównoważone zaopatrzenie w wodę do wykorzystania w przyszłości.
Hrabstwo Orange zbudowało swój pierwszy obiekt w 2008 roku, który mógł pochwalić się wydajnością 265 000 metrów sześciennych dziennie (m3 / dzień). Po dwóch kolejnych rozbudowach strona prawie podwoi swoją pojemność, zapewniając wystarczającą ilość wody dla około miliona osób.
OCWD zdobyło kilka nagród za tę inicjatywę, w tym prestiżową nagrodę Lee Kuan Water Prize w Singapurze, a także „Leading Utility of the World”.
Projekt GWRS zainspirował nawet singapurską agencję wodną PUB do wprowadzenia rozwiązania do ponownego wykorzystania, zwanego NEWater. Jeden z „czterech kranów krajowych”, obejmujący również wodę odsoloną, importowaną i wodę z lokalnej zlewni, NEWater pomógł Singapurowi przezwyciężyć brak naturalnych zasobów wodnych.
Widok na Singapur
Ponowne wykorzystanie wody w Singapurze
Obecnie pięć zakładów NEWater zaspokaja do 40% obecnego zapotrzebowania Singapuru na wodę. Oczekuje się, że do 2060 roku NEWater zaspokoi do 55% przyszłego zapotrzebowania Singapuru na wodę. To niesamowite myśleć, że ponad połowa wody w kraju ostatecznie będzie pochodzić ze ścieków.
Markując ponownie wykorzystywaną wodę jako NEWater i włączając ją do swojej długoterminowej strategii wodnej, Singapur pokonał również jedno z największych wyzwań związanych z wdrażaniem ponownego wykorzystania wody: opór publiczny.
Zarówno projekty kalifornijskie, jak i singapurskie są przykładami pośredniego ponownego wykorzystania wody pitnej (IPR), co oznacza, że oczyszczona woda jest wysyłana do środowiska, czy to zbiornika, czy warstwy wodonośnej, zanim zostanie wycofana i zużyta. Jednak ostatni przykład jest jednym z najstarszych i być może najbardziej znanych przykładów bezpośredniego ponownego wykorzystania wody pitnej (DPR).
Ponowne wykorzystanie wody w Namibii
Miasto Windhuk w Namibii z powodzeniem wdrożyło zakład Goreangab w 1968 roku i udowodniło w ciągu ostatnich 50 lat, że „DPR może być bardziej ekonomiczny niż pośrednie ponowne wykorzystanie wody pitnej, ponieważ nie jest potrzebny bufor środowiskowy”.
Określane jako „kolebka odzyskiwania wody”, miejsce to produkuje oczyszczoną wodę dla 400 000 mieszkańców miasta. Unikalnym elementem jest to, że woda nie jest ponownie uzdatniana w konwencjonalnych stacjach uzdatniania wody. Zamiast tego trafia bezpośrednio do systemu dystrybucji, stąd nazwa bezpośrednie ponowne wykorzystanie wody pitnej.
Lekcje z okrągłego peelingu do twarzy
Oprócz ponownego wykorzystania wody, istnieje również ogromny potencjał w wydobywaniu zasobów podczas procesu oczyszczania. Od nawozów rolniczych po biopolimery, innowacje technologiczne dowiodły, że cenne produkty mogą być oddzielane i sprzedawane jako produkty uboczne. To ponowne wyobrażenie sobie odpadów jako zasobu. Pomimo wielu zmian w tej dziedzinie, nie było masowego wykorzystania „odzyskiwania zasobów”.
Jak dobrze podsumował to Mark Van Loosdrecht, znany profesor i autorytet w dziedzinie ponownego wykorzystania wody z Holandii w niedawnym artykule – do tej pory wysiłki na rzecz odzysku odpadów były „impulsem technologicznym bez przyciągania rynku”.
Co to oznacza?
Oznacza to, że opracowano rozwiązania w celu wydobycia wartości ze ścieków. Jednakże, o ile nie ma ogólnokrajowego apetytu rynkowego na powstałe towary, mogą one być produkowane w pojedynczych lokalizacjach bez domu.
Zamiast tego od samego początku należy zaangażować wszystkie zainteresowane strony – przedsiębiorstwa wodociągowe, rolników, organy regulacyjne i firmy technologiczne. Tylko wtedy podaż i popyt będą tworzone jednakowo.
Jednym z godnych uwagi przykładów w Holandii było to, że wszystkie holenderskie przedsiębiorstwa użyteczności publicznej siedziały przy stole 25 lat temu, aby dowiedzieć się, jak pozbyć się odpadów organicznych. AquaMinerals został następnie utworzony jako firma brokerska w celu zbierania odpadów organicznych od spółek wodnych na dużą skalę, a następnie sprzedaży na rynek. Angażując od samego początku zainteresowane strony na poziomie ogólnokrajowym, zapewniła, że popyt rynkowy istnieje, zanim podaż zacznie działać.
Przyszłość musi być cyrkularna
Aby partnerstwa i projekty dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym były zrównoważone w perspektywie długoterminowej, musi istnieć skala. Przykład AquaMinerals jest solidnym przykładem pokazującym ogólnokrajowe partnerstwo z wieloma zainteresowanymi stronami współpracującymi ze sobą.
Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) stwierdziło, że istnieje pilna potrzeba współpracy globalnych zainteresowanych stron w celu zarządzania konsekwencjami kryzysu COVID-19. Rozpoczynając inicjatywę „Wielki Reset”, WEF nazwał ją „wyjątkowym oknem możliwości” kształtowania ożywienia, stawiając ludzi w centrum.
W miarę jak budujemy bardziej połączony świat, przyspieszony przez cyfryzację, reset umożliwia nam również ocenę łańcuchów wartości (od działu wodnego / łańcucha dostaw do konsumentów / klientów) oraz roli wody i przedsiębiorstw wodociągowych. Jeżeli mamy zbudować zielone ożywienie, to zapewnienie gospodarki o obiegu zamkniętym będzie jej fundamentalną częścią.
Jeśli mamy zbudować zielone ożywienie, to zapewnienie gospodarki o obiegu zamkniętym będzie podstawową częścią tego procesu.
Tom Freyberg
Founder and Director of Atlantean Media
