Dlaczego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej powinny koncentrować się na zarządzaniu popytem

Droga do poprawy niezawodności wody nie opiera się wyłącznie na strategiach zarządzania po stronie podaży. W rzeczywistości strategie zarządzania popytem mogą zmienić podstawy tego, co uważamy za niezawodność dostaw wody.

W dobie szybkiego wzrostu liczby ludności i zmian w zapotrzebowaniu konsumentów na wodę uważam, że przedsiębiorstwa użyteczności publicznej powinny kierować swoje wysiłki w kierunku strategii zarządzania popytem.

Poniżej dzielę się moimi przemyśleniami na temat:

• Oddzielenie popytu od wzrostu liczby ludności
• Co zarządzanie popytem oznacza dla mediów
• Problemy z koncentracją na strategiach zarządzania po stronie podaży
• Elastyczność popytu i sposoby zwiększania strategii niezawodności na przyszłość

Zapotrzebowanie na wodę gwałtownie spada i faktycznie stabilizuje się na przestrzeni lat pomimo wzrostu liczby ludności. W rzeczywistości popyt i wzrost liczby ludności faktycznie oddzieliły się od siebie w ciągu ostatnich kilku dekad.

Wraz z postępem technologicznym i gdy społeczności stają w obliczu różnych stresorów wodnych , które obejmują susze, powodzie i zakłócenia infrastruktury, zaczęły zużywać coraz mniej wody.

Ręka w rękę oznacza to, że chociaż populacje w wielu częściach rozwiniętego świata znacznie wzrosły, zapotrzebowanie na wodę nie rośnie równolegle. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie stali się o wiele bardziej wydajni w sposobie, w jaki używają wody. Na przykład nowa generacja zmywarek i pralek, których używamy w naszych domach, zużywa znacznie mniej wody niż 20 czy 30 lat temu.

Pytanie brzmi: jeśli popyt nie jest napędzany przez wzrost liczby ludności, jakie inne czynniki wpływają na zapotrzebowanie na wodę? I w jaki sposób będzie to dyktować, ile wody będziemy potrzebować w przyszłości?

W tym miejscu pojawia się koncepcja zarządzania popytem i sposób, w jaki przedsiębiorstwa użyteczności publicznej – gdy rozważają niezawodność wody – mogą przejść od ciągłego poszukiwania większej ilości wody do skupienia się na zmianie linii bazowej na żądanie i zmniejszeniu popytu na różne sposoby.

Myślimy o
ponownym wykorzystaniu i recyklingu wody
jako strategia zwiększania zaopatrzenia w wodę. Jednak rzeczywistość jest taka, że ponowne wykorzystanie i recykling wody, choć strategia „na małą skalę”, może, w skali budynku i sąsiedztwa, faktycznie zmniejszyć popyt i popyt bazowy. To z kolei zmienia podstawy niezawodności zaopatrzenia w wodę.

Ponieważ przedsiębiorstwa użyteczności publicznej próbują stworzyć większą niezawodność wody, koncentrując się na zarządzaniu po stronie podaży, a nie po stronie popytu, możliwe jest, że ostatecznie skupią się bardziej na budowaniu dużej scentralizowanej infrastruktury. To zamiast skupiania się na mniejszych rozwiązaniach, które mogą mieć wpływ i zwiększyć ich niezawodność wody i ogólnie wytworzyć więcej wody.

Na przykład przedsiębiorstwa użyteczności publicznej mogą nie być tak zmotywowane do zarządzania wyciekami, rozważenia ponownego użycia w każdej skali lub zmniejszenia popytu bazowego poprzez wdrożenie różnych strategii. Ostatecznie dzieje się tak dlatego, że ich model biznesowy koncentruje się na budowaniu niezawodności poprzez podażową stronę równania.

Zarządzanie popytem jest nie tylko najtańszym i najbardziej ekonomicznym sposobem budowania niezawodności wody, ale może być również jednym z najbardziej przyjaznych dla środowiska podejść do budowania zrównoważonego rozwoju wody w dłuższej perspektywie.

Klucz do budowania bardziej odpornej i
niezawodnej przyszłości wodnej dla przedsiębiorstw użyteczności publicznej
jest uświadomienie sobie, że popyt jest znacznie bardziej elastyczny, niż sobie wyobrażają, ponieważ wpływa na niego coś więcej niż tylko ekonomia, demografia i klimat. Popyt zmienia się, gdy ludzie używają wody na różne sposoby w swoich domach, a ponowne wykorzystanie w różnych skalach w domach może zmienić zapotrzebowanie na wodę na wiele sposobów.

Na przykład zużywamy około 30% wody w naszych łazienkach do prysznica i mycia rąk. Woda ta jest idealnie dopasowana – przy bardzo niewielkiej obróbce – do spłukiwania toalet, która nie wymaga wysokiej jakości wody pitnej. Jeśli przekierujemy te 30% na spłukiwanie toalet, nasze zużycie wody może zostać natychmiast zmniejszone o 30%.

Przedsiębiorstwa użyteczności publicznej mogą napotkać wiele wyzwań, ponieważ ludzie przechodzą na te rozproszone rozwiązania. Na przykład, ponieważ koncentrujemy się bardziej na zarządzaniu wyciekami, ograniczaniu popytu oraz ponownym użyciu i recyklingu w każdej skali, ilość wody, która porusza się w naszych rurach i sposób, w jaki rozprowadzamy wodę, może mieć znaczący wpływ. Oznacza to, że musimy wykorzystać dane i technologię do śledzenia, ile wody generują ludzie.

Dane te pozwolą nam uzyskać wgląd w to, w jaki sposób wpływa to na ilość wody, którą pobierają ze scentralizowanych systemów i ile wody ludzie generują o różnych porach dnia i roku. Rodzi to pytanie, czy istnieje potrzeba przechowywania na żądanie w lokalnej społeczności, która może zwiększyć część zapotrzebowania społeczności na wodę.

Wprowadzając rozproszone rozwiązania wodne w każdej skali i traktując zarządzanie popytem jako strategię dla przedsiębiorstw użyteczności publicznej przyszłości, zbudujemy te hybrydowe systemy zaopatrzenia w wodę, które wymagają zupełnie innego sposobu myślenia pod względem zarządzania i działania.

Na przykład musimy wiedzieć, kiedy, gdzie i ile wody jest wytwarzane, gdzie jest potrzebna i jak musi być dostarczona. Inteligentna sieć, która może śledzić rozproszone wzorce produkcji i konsumpcji, jest kluczową częścią tego procesu.

Będziemy również musieli rozważyć rodzaj infrastruktury, w którą będziemy musieli zainwestować. Czy powinniśmy inwestować w twardą, scentralizowaną infrastrukturę, czy też powinniśmy współpracować z ludźmi w różnych skalach, aby wprowadzić rozwiązania do ich domów, dzielnic i społeczności?

Ponadto musimy rozważyć, czy musimy inwestować więcej w infrastrukturę miękką, taką jak dane, technologie informacyjne i narzędzia wspomagające podejmowanie decyzji, zamiast polegać na scentralizowanej infrastrukturze.

Ostatecznie wpłynie to na model biznesowy przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Narzędzia przyszłości będą
o wiele bardziej cyrkularny
, oparty na danych i skoncentrowany na kliencie.

Newsha Ajami
jest dyrektorem ds. strategii i rozwoju badań w Berkeley Lab Earth & EESA i jest jednym z
wielu ekspertów
, z którymi współtworzymy Qatium.