تصور مجدد سیستم های آبی «امروز» برای چالش های آینده

زیرساخت های پیری، جمعیت ها به سرعت در حال گسترش، و تغییرات آب و هوایی همه چالش های عظیمی را برای سیستم های آب فعلی ما ارائه می دهند. با بسیاری از جهان تجربه و مقابله با کمیاب آب، در حال حاضر زمان فکر می کنم فراتر از زیرساخت های آب معمولی و شبکه های ما آمده ایم به بستگی دارد.

در زیر، من نگاهی به فرصت هایی می بینم که باید دوباره تصور کنیم و دوباره به سیستم های آبی فعلی خود فکر کنیم که می تواند به صیانت از منابع آب آینده کمک کند. از جمله این موارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• استفاده مجدد از آب برای کاهش فشار بر سیستم های موجود
• آینده اثبات مدل های درآمد تاسیسات
• تنظیم با مدل های زیربنایی هیبریدی

اگر شما در مورد اکثریت خانه ها در کشورهای توسعه یافته فکر می کنم، هنگامی که شما با استفاده از آب آن را ترک خانه. با این حال، فرصت های زیادی برای استفاده مجدد از آن آب یک یا دو بار قبل از ترک خانه وجود دارد.

در حال حاضر، آب با کیفیت بالا به خانه ها می آید، و با این حال برای اهدافی استفاده می شود که نیاز به آب با کیفیت بالا ندارد. بنابراین، استفاده مجدد از آب می تواند فشار بر سیستم زیربنایی موجود ما را کاهش دهد، و همچنین می تواند تلفات استفاده از آب بر روی محیط زیست را کاهش دهد.

در حالی که این کار سختی نیست، از آنجا که الگوهای تقاضا را تغییر می دهد، نحوه کار سیستم های زیربنایی ما و راه هایی که تاسیسات در آن عمل می کنند را مختل می کند. این مصرف کنندگان را به آنچه من به نام “prosumers” از آنجایی که آنها هر دو تولید و مصرف آب تبدیل می شود.

هنگامی که ما دوباره استفاده از آب، الگوهای تقاضا در شبکه آب تغییر خواهد کرد. این در نهایت به این معنی است که ما نیاز به جمع آوری داده ها و سیستم ردیابی بهتری داریم که بتواند هوشمندانه بفهمد چه چیزی وارد می شود، چه چیزی بیرون می رود و چگونه فشار در لوله ها و پمپ های ما باید مدیریت شود.

اگر شما در مورد اکثریت خانه ها در کشورهای توسعه یافته فکر می کنم، هنگامی که شما با استفاده از آب آن را ترک خانه. با این حال، فرصت های زیادی برای استفاده مجدد از آن آب یک یا دو بار قبل از ترک خانه وجود دارد.

ما در حال حاضر در حال ساخت شهرهای با نام تجاری جدید است که ما را با فرصت های فوق العاده برای طراحی مجدد شهرهای سنتی و تجدید نظر در راه ما استفاده از آب در این جوامع ارائه شده است.

ما می توانیم بازیافت و استفاده مجدد را در هر مقیاس ترکیب کنیم و تقاضا را با تمرکز بر بی اثری هایی که در یک سیستم وجود دارد به حداقل برانیم. ما می توانیم شروع به فکر کردن در مورد اینکه زیرساخت های متمرکز چگونه می توانند بدون سیستم های غیرمتمرکز عمل کنند، و اینکه چگونه مدل هیبریدی که بین بازیافت و استفاده مجدد ایجاد می کنیم و یک سیستم متمرکز می تواند در هماهنگی عمل کند بدون اینکه مشکلی ایجاد کند.

تاسیسات امروز یک مدل کسب و کار بسیار خاص: تامین منابع و ارائه آب به مصرف کنندگان. و بنابراین، وقتی صحبت از کمیاب شدن آب می شود، استفاده از آب را کاهش می دهد، و بازیافت آب را در هر مقیاس ترویج می کند– چیزی که فراتر از کل سیستم متمرکز است– این مدل کسب و کار اساسی آنها را می شکند.

از آنجا که مدل کسب و کار سنتی متکی به تقاضا برای آب است، برخی از این تاسیسات — حتی آب و برق متعلق به عموم که لزوما در کسب و کار پول در آوردن نیست — شروع به تجربه مشکلات به عنوان کاهش درآمد می تواند ظرفیت خود را برای انجام کار خود را تحت تاثیر قرار.

کاهش تقاضا، یا راه حل های غیرمتمرکز آب، لزوماً برای مدل کسب و کار فعلی مساعد نیست زیرا از بسیاری جهات ساختار درآمدی آن ها را مختل می کند.

با در نظر گرفته شدن آن چالش ها، سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان باید بین دو دوره عمل یکی را انتخاب کنند. یکی این است که سعی کنید برای اجرا و حفظ سیستم های آب فعلی تا زمانی که آنها می توانند و امید به بهترین.

دوم این است که به تدریج تغییر را در آغوش بگیرند، و سعی کنند به طور پیوسته مدل کسب و کار خود را برای تنظیم با زیرساخت های ترکیبی جدید و مدل های درآمدی که آنها را قادر به مدیریت عوامل مختل کننده می کند، تطبیق دهند.

مهم ترین ابزارهایی که می توانند به گذار بدون شکست به آنها کمک کنند، فناوری های دیجیتال هستند

. این راه حل ها تاسیسات را قادر می سازد تا بفهمند اوضاع چگونه در حال تغییر است و به سوالات مربوط به الگوهای مختلفی که تجربه می کنند پاسخ می دهند و چه کسی چه چیزی و چه زمانی را تولید می کند.

در حالی که این نوع تغییرات آسان تر از انجام گفته می شود، راه های متعددی برای تاسیسات برای نزدیک شدن به این وجود دارد.

به عنوان مثال، تاسیسات طراحی شده اند برای امن به عنوان بسیاری از لوازم که آنها می توانند و ایجاد فراوانی آب برای منطقه آنها در خدمت. با این حال، مسیر متفاوتی برای این امر وجود دارد که شامل تلاش برای کاهش هزینه سرمایه گذاری در راه حل هایی است که به دلیل عدم تقاضا برای سیستم ها به طور بالقوه می توانند به دارایی های رشته ای تبدیل شوند.

هنگامی که تاسیسات بهتر درک می کنند که تقاضا چه چیزی است و تقاضا چگونه در حال تغییر است، آنها نیازی به سرمایه گذاری در زیرساخت های عظیم و متمرکز ندارد– آنها می توانند برخی از این تغییرات توزیع شده را به صورت داخلی متمرکز کنند. با این کار می توانند هزینه زیرساخت هایی را که دارند با ساخت راه حل های کوچکتر و توزیع شده در سراسر هیئت مدیره کاهش دهند.

یکی دیگر از سازگاری شامل تجدید نظر در راه روند نرخ آب راه اندازی شده است.

یکی دیگر از راه های آن این است که دوباره فکر می کنم راه آنها راه اندازی روند نرخ. این فرایند برای هر ابزار متفاوت است، اما بسیاری از راه اندازی حجمی خاص برای نرخ. یک چیزی که آنها می توانند انجام دهند این است که نرخ خود را با در نظر گرفتن هزینه های عامل و حفظ سیستم های خود را برای اطمینان حاصل شود که این هزینه ثابت است که همیشه بهبود یافته است. در بالای آن، آن ها نرخ حجمی دارند که اساساً میزان استفاده مردم از آب است.

این بدان معنی است که هر چقدر هم که از آب استفاده می کنید، باید هزینه های ثابت و همچنین میزان آبی که استفاده می کنید را نیز بپردازید. با جدا کردن هزینه های ثابت و هزینه های متغیر، تاسیسات می توانند آنها را با اطمینان از درآمد کافی برای عمل و حفظ سیستم در راه سالم وجود دارد برآورده کند. در نهایت آنها همچنین می توانند مصرف را به طور جداگانه مدیریت کنند و این بدان معناست که همان طور که از آب بیشتری استفاده می کنید بیشتر پرداخت می کنید و همان طور که از آب کمتری استفاده می کنید کمتر پرداخت می کنید.

نیوشا اجتمی یکی از کارشناسانی است که ما با آن همکاری می کنیم تا کاتیوم را ایجاد کنیم. اتمام مشخصات او — و کارشناسان دیگر ما با کار — در اینجا.