به چالش کشیدن روایت صنعت آب در مورد تغییرات آب و هوایی

آیا “خالص صفر” وزوز حواس پرت برای صنعت آب است؟ آیا ما آنقدر گرفتار چالش دیدار با اهداف خالص صفر هستیم که اهداف دیگر و تاثیردارتر را کنار می گذاریم؟

در زیر، من افکارم را در مورد اینکه چگونه می توانیم صنعت آب را به چالش بکشیم به اشتراک می گذاریم تا روایت عمومی جنبش تغییرات آب و هوایی را متفاوت در آغوش بگیریم، از جمله:

• چرا چنین روایت ساده ای برای صنعت آب قانع کننده و در عین حال مشکل ساز است
• اثر دستی در مقابل ردپا
• تفاوت های کلیدی بین کربن و آب
• چگونه تاسیسات می تواند بر روی اثر دست خود تمرکز

در حال حاضر، به نظر می رسد بخش آب همان روایتی را که جنبش تغییرات آب و هوایی از آن استفاده می کند در آغوش می گیرد: خالص صفر، یا مسابقه به صفر.

این موضوع در چارچوب صنعت آب مشکل ساز است. ویژگی ها و پیچیدگی های یک گالن آب و یک لیتر آب اساساً با یک تن کربن متفاوت است. در حالی که این روایت ساده و خطی قانع کننده است و ارزش زیادی دارد، من فعالانه به عقب رانده می کنم که خالص صفر واقعا برای بخش آب چه معنایی دارد.

این به معنای داشتن دیدگاه گسترده ای نسبت به آنچه که بخش آب است — و این فقط تاسیسات نیست، بلکه بخش خصوصی، جامعه مدنی، و مانند آن است. احتیاط من این است که ما باید مراقب آنچه که ما ممکن است اگر ما با خالص صفر به عنوان یک استراتژی در بخش آب وسواس. به تازگی ، من همکاری نویسنده مقاله با آستین الکساندر از Xylem در مورد چگونه ما می توانیم بخش آب بسیار گسترده تعریف شده و حرکت آن را از یک صنعت استخراجی به یک استراتژی تجدید پذیر است. به جای مسابقه به خالص صفر که شامل نتایج بسیار نامشخص است، من معتقدم که این مکالمه ای است که ما باید داشته باشیم.

یک راه پیچیده تر برای نگاه کردن به ویژگی های آب — ویژگی هایی که کربن ندارد — مورد نیاز است ، و ایجاد ارزش است که می تواند دسترسی داشته باشد زمانی که ما تفکر خود را فراتر از خالص صفر گسترش می دهد.

من يه مدافع خيلي آوازي اثر دست در مقابل ردپا هستم افکار من در اطراف این موضوع از چند سال پیش زمانی آغاز شد که مقاله ای نوشتم که از یکی از دوستان خوب که برای اینتل کار می کند و با تغییرات آب و هوایی و کربن بسیار درگیر است، برانگیخته شد.

نظر او این است که اثر دستی اینتل به عنوان یک شرکت قدرتمندتر و تاثیرگرتر از صرفاً نگاه کردن به ردپای آن است. فکر کردن به آنچه اثر دستی فراهم می کند و می تواند ارائه دهد، توانایی اهرم ویژگی ها و ارزش منحصر به فرد یک شرکت چند ملیتی از نظر بخش صنعت، مقیاس نیروی کار آنها، و سرعت تاثیر گذاری بر تغییر است.

در بخش خصوصی به خصوص بلکه بخش دولتی واقعا باید روایت را از ردپا به اثر دست تغییر دهیم. متاسفانه، چیزی که من اغلب علیه آن مطرح شده ام، شرکت هایی هستند که فقط علاقه مند به صرفه جویی در لیتر و گالن آب هستند– یک محاسبه حجمی بسیار ساده — چون آنها متعهد شده اند که آب خنثی یا آب مثبت شوند.

از نظر کاری که بخش خصوصی می توانست انجام دهد تا بخشی از راه حل باشد، فرصت های بسیار بیشتری وجود دارد و من معتقدم وقت آن رسیده است که هم مردم و هم بخش خصوصی به اثر دستی خود و آنچه می توانند تحویل دهند فکر کنند.

برای برخی، این ممکن است بحث برانگیز باشد، اما وقتی به تفاوت های آب و کربن نگاه می کنیم، حسابداری کربن آسان است زیرا قابل قارچ است. یک تن کربن در هر نقطه از جهان یکسان است. یک لیتر آب منحصر به فرد است و آب ویژگی های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و معنوی دارد که اگر قرار باشد به کمبود آب، کیفیت ضعیف آب و دسترسی عادلانه به آب بپردازیم باید مورد تکریم و درک قرار گیرد.

اساسا، ما این موضوع را گنگ می کنیم اگر آب را به همان شیوه ای که حسابداری کربن انجام می دهیم درمان کنیم. من به این دلالت نمی کنم که پرداختن به تغییرات آب و هوایی آسان است — قطعا این طور نیست. اما، من فکر می کنم که ما واقعا به خودمان صدمه می گذاریم اگر آب بگیریم و آن را به یک ساخت کربن فشار دهیم، در حالی که برخی از ویژگی های بسیار منحصر به فرد و ارزشمند یک لیتر آب را نادیده می گیریم.

بیایید به فرصت هایی که تاسیسات با توجه به اثر دستی در مقابل اثرات رد پا دارند نگاه کنیم. کاهش رد پای آنها شامل کاهش استفاده از انرژی و ردپای کربن آنها با کارآمدتر بودن در نحوه استخراج، حمل و نقل و درمان آب است– که همه آنها عالی هستند.

اما اثر دستی تاسیسات مسائلی مانند نقش آن ها در افزایش آموزش و آگاهی درون پایگاه مشتری و نیروی کار خود را در نظر می گیرد.

کمک به جامعه مدنی در درک این که این یک خشکسالی نیست، این یک روند درازمدت است و ما باید نحوه ارزش گذاری و مدیریت آب را به طور اساسی تغییر دهیم، چالشی برای صنعت آب و غرب آمریکا است. برای من فرصت اثر دستی بخش سودمند در سمت نرم تر پرداختن به برخی از چالش های آبی است که ما در حال حاضر با آن مواجه هستیم و به روی رو شدن ادامه خواهد داد.

آب و برق فقط آب تحویل نمی دهد. آن ها با مصرف کنندگان، مشتریان، جامعه مدنی و طیفی از گروه های ذینفع درگیر می شوند. اگر ما می توانیم بخش ابزار به فکر می کنم که چگونه نقش حیاتی آنها بازی می کنند، فراتر از ارائه آب آشامیدنی سالم و آب برای اهداف دیگر، من معتقدم که ما می توانیم بخش بسیج و انجام کارهای بزرگتر سریع تر برای حل برخی از چالش هایی که ما در حال حاضر با آن مواجه هستیم.

ویل سارنی بنیانگذار

و مدیر عامل شرکت آب Foundry

است و یکی از کارشناسان بسیاری است که ما با قتیوم همکاری می کنیم.